Pytanie bez jednoznacznej odpowiedzi!
Antologie polskiej poezji informują nas, że mamy w kraju ponad 300-tu poetów, których utwory są publikowane i chyba trzy razy tyle tych, co piszą wiersze dla siebie, do przysłowiowej szuflady. Wszystkich zaś łączy miłość do ludzi, do ojczystej polskiej ziemi, do Polski i Polaków. Poezja jest wyrażana w ich wierszach na setki sposobów różniących się artyzmem tworzenia z potrzeby serca i chwili – dla pokrzepienia polskich serc i ludzkiego ducha. Poezja to piękna fantazja i jej podporządkowane swoiste spojrzenie na świat i ludzi. Poezja to frapujące zjawisko w życiu człowieka i społeczeństw, nie każdemu dany dar Boży, nie każdemu dana właściwość duszy ludzkiej, tworzącej różnorodność osobowości ludzkich. W zasadzie wszystko, co człowiek czuje sercem jest poezją. Każdy odbiera świat inaczej, a poeci jeszcze finezyjniej i głębiej. Dostrzegają oni urodę rzeczy drobnych i pozornie nieważnych jak ziarno piasku na drodze. Są bardzo wrażliwi - piszą gdyż pisanie jest im tak samo potrzebne do życia jak oddychanie. To, co piszą przepojone jest miłością do Boga, człowieka i świata przyrody. W zasadzie nie piszą o nienawiści, gdyż jest ona ich duszy obca.
Trwa odwieczna dyskusja – kto jest poetą?
Czym jest poezja, czemu ma służyć?
Toczy się ona dalej i nieustannie – jest bez jednoznacznych odpowiedzi, wyczerpujących te pytania. Jedni mówią, że „poetą jest każdy”, ale nie każdy może i nie każdy lubi wspinać się w górę – być alpinistą w swoich marzeniach, w swojej twórczości – publikowanej, czy pisanej do szuflady. Są w zasadzie dwie kategorie ludzi obdarzonych pewnym stygmatem w poszukiwaniu prawdy i piękna /oprócz duchownych/, są to naukowcy i poeci. Naukowcy odkrywają w świecie to, co Bóg w procesie tworzenia przed nami ukrył, a poeci ciągle współuczestniczą w boskim procesie tworzenia, kreując świat w pięknie i wartościach słowa.
Niezrozumiałym, więc wydaje się fakt, że liczne tomiki poezji leżą zakurzone na półkach księgarskich, ciesząc się małym, nieadekwatnym do swoich wartości popytem i zainteresowaniem, podobnie umiarkowane zainteresowanie poezją wykazują czytelnicy w naszych bibliotekach. Myślę, że powody tego stanu rzeczy leżą w braku odpowiedniej edukacji społeczeństwa, a zwłaszcza młodego pokolenia oraz w złej kondycji materialnej większości polskich rodzin, które nie mogą sobie pozwolić na wydatki związane z zakupem coraz droższych książek, a w pogoni za środkami do życia nie mają czasu na duchowe doskonalenie siebie i swoich dzieci.
Adam Kluska
Krąg Twórczy Archē
